Honingzolders, spekraten en een slinger


De volken bij de Kleine Steen zijn ondertussen alweer aardig gegroeid en 4 kasten staan nu op broedbeperking (methode Renson) en ook de honingzolders staan er op. De bijen slepen nectar, stuifmeel en water aan en het gaat hard, alhoewel het nu wel al enkele dagen minder weer is.

Dit jaar proberen we met spekraten te werken: door in de honingzolders één of twee raampjes minder te hangen, bouwen de bijen die dikker uit. Hierdoor zou het ontzegelen bij de oogst een makkie moeten worden en kan ik nadien over wat meer zuivere was van eigen bijen beschikken. Bij dit sterke volkje ziet het er zo uit:

Van slingeren gesproken: we hebben nu bij de Kleine Steen onze eigen slinger. Ik kocht een tweedehandse die ondertussen helemaal is opgeknapt: na een grondige reiniging en wat laswerk kreeg ze nieuwe tandwielen, een likje verf en alle bouten en schroeven werden vervangen door inox exemplaren,… Nog even geduld dus en dan slingeren we weer de lekkerste honing uit de buurt!

De volkjes die niet goed gingen en ik die verenigde, doen het nog niet goed, wel integendeel: de koningin is niet meer te vinden (zoals gevreesd afgestoken, harde les geleerd) en er zit geen broed meer in, ook geen darrenbroed. De oude werksterbijen sterven bij bosjes af (van ouderdom) en er komen geen nieuwe meer bij. Het volk is teruggezet naar één romp en ik heb een raam open broed van een goed volk ingehangen. Hopelijk gaan ze redcellen maken en een nieuwe koningin kweken. Kleine kans dat het lukt en veel zal het niet meer worden dit jaar, maar ook dat is bijenhouden.